ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟ

Πρωτοποριακό γυναικείο προφυλακτικό από τις ΗΠΑ  Πολλά υποσχόμενο το νέο γυναικείο προφυλακτικό για τη μάχη κατά του AIDS. Μεγάλη χρήση φιλοδοξεί να δει το νέο γυναικείο προφυλακτικό, FC2, το οποίο και παρουσίασαν εκπρόσωποι αμερικανικής εταιρείας στο Σικάγο. Το γυναικείο προφυλακτικό είχε πρωτοεμφανιστεί το 1993 και αποτελεί τη μόνη μέθοδο προστασίας από το AIDS και τα αφροδίσια νοσήματα γενικότερα για τις γυναίκες. Ωστόσο, ποτέ δεν έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές, παρά την προώθησή του από τις οργανώσεις υγείας διεθνώς και τα Ηνωμένα Έθνη. Την κατάσταση φιλοδοξεί να αλλάξει το FC2. Αν και μοιάζει εξαιρετικά με τον προκάτοχό του, είναι κατασκευασμένο από συνθετικό ελαστικό αντί για πολυουρεθάνη, κάτι που κάνει πιο φτηνή την παραγωγή του. Το κόστος κατασκευής του είναι κατά 30% μικρότερο του «συμβατικού» και αναμένεται να πέσει ακόμα περισσότερο, αναλόγως της αποδοχής που θα τύχει από τις οργανώσεις υγείας παγκοσμίως. Κατασκευάστριά του είναι η εταιρεία Female Health Co., η οποία ευελπιστεί πως θα έχει μεγάλη επιτυχία. «Πρόκειται για μια μεγάλη νίκη» δήλωσε η Σούζι Χόφμαν, καθηγήτρια κλινικής επιδημιολογίας του πανεπιστημίου της Κολούμπια, η οποία πιστεύει πως το γυναικείο προφυλακτικό έχει γίνει στόχος αδικαιολόγητων προκαταλήψεων. «Στις ΗΠΑ υπάρχουν έντονες τάσεις εναντίον του. Πολλοί άνθρωποι αν και ξέρουν για το AIDS αναρωτιούνται για ποιο λόγο να το χρησιμοποιήσουν. Αλλά αν υπάρξει σωστός σχεδιασμός και ενημέρωση, αυτό θα αλλάξει» συμπλήρωσε. Παραδόξως, το θέμα της προκατάληψης τίθεται πολύ λιγότερο σε αρκετές χώρες λιγότερο αναπτυγμένες από τις ΗΠΑ. Η χρήση του γυναικείου προφυλακτικού προωθείται δυναμικά σε χώρες όπως η Βραζιλία, η Γκάνα, η Ζιμπάμπουε και η Νότια Αφρική. Οργανώσεις για την προστασία των δικαιωμάτων της γυναίκας στη Ζιμπάμπουε συνέλεξαν πάνω από 30.000 υπογραφές όπου απαιτείται η εισαγωγή του γυναικείου προφυλακτικού στη χώρα, ενώ στη Γκάνα μη κυβερνητικές οργανώσεις δίνουν στοιχεία που δείχνουν πως περισσότερα από 10.000 άτομα έχουν παρακολουθήσει ενημερώσεις σχετικά με τη χρήση του. Ο Τζεφ Σπίλερ, επιστημονικός σύμβουλος του Γραφείου Πληθυσμού και Αναπαραγωγικής Υγείας (ΗΠΑ), είπε πως η επιτυχία του θα εξαρτηθεί από το πόσο κερδοφόρο θα αποδειχθεί όταν εισέλθει στον ιδιωτικό τομέα. Ένας παράγοντας που θα λειτουργήσει ανασταλτικά θεωρείται το «στίγμα», το οποίο συνοδεύει το γυναικείο προφυλακτικό σε κάποιες χώρες, καθώς θεωρείται πως πρόκειται για κάτι που απευθύνεται κυρίως στις ιερόδουλες- ακόμα και αν οι υποστηρικτές του αναφέρουν πως θα φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο σε παντρεμένες γυναίκες των οποίων οι σύζυγοι αρνούνται να χρησιμοποιήσουν προφυλακτικό ή έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις. www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΡ

AIDS KAI ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Aids και συναισθήματα

Πανικός, σοκ, έκπληξη, φόβος, απόγνωση, πόνος, θυμός…..και η λίστα μπορεί να μην έχει τέλος στο άκουσμα της λέξης AIDS! Αφού ολοκληρωθεί μια σειρά από ιατρικές εξετάσεις και επιβεβαιωθεί η διάγνωση, τα παραπάνω συναισθήματα διαδέχονται την αρχική αγωνία του ατόμου-φορέα ή ασθενή. Επομένως, η έμφαση πρέπει να δοθεί στη διατήρηση της ποιότητας ζωής στο μέτρο του δυνατού εξασφαλίζοντας την απαραίτητη ιατρική φροντίδα συνδυασμένη με την κατάλληλη ψυχοκοινωνική υποστήριξη. Στα πλαίσια της ψυχοθεραπείας, συχνά αναδεικνύονται θέματα που απασχολούν το εν λόγω άτομο καθώς και το ευρύτερο οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον και συναισθήματα που ενδεχομένως τους διακατέχουν: - Αβεβαιότητα για το αύριο, ερωτηματικά σχετικά με το χρόνο ζωής που απομένει, αμφιβολίες για την αποδοχή της ασθένειας από το περιβάλλον. - Φόβος σχετικά με το θάνατο, η εκδοχή κάποιος να πεθάνει μόνος, με φρικτούς πόνους και εγκαταλελειμμένος ή ακόμα και η άρνηση της πιθανότητας θανάτου. - Αίσθηση απώλειας της εξωτερικής εμφάνισης, της μυικής δύναμης, της σεξουαλικότητας, του κοινωνικού status, καθώς και της οικονομικής σταθερότητας, πράγμα σημαντικό για την αυτονομία και την ανεξαρτησία τους. - Θλίψη για όλες τις απώλειες που ήδη βιώνει το άτομο και για αυτές που αναμένονται, όπως επίσης και για τις ευκαιρίες μιας επιτυχημένης επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής που χάθηκαν. - Ενοχές για την πιθανότητα μόλυνσης κάποιου άλλου, για τον τρόπο ζωής που οδήγησε το άτομο να νοσήσει καθώς και για τις συνέπειες που έχει η ασθένεια στους ανθρώπους που αγαπάει - Απώλεια της αυτοεκτίμησης, ως απόρροια της εικόνας που έχουν οι άλλοι για το άτομο. - Άγχος για την επιλογή θεραπείας, για το μέλλον των παιδιών αν υπάρχουν, όπως επίσης και για την αποδοχή από την οικογένεια ή και για την απόρριψη από παλιότερους ερωτικούς συντρόφους. - Έντονη ανησυχία που συνοδεύεται από επαναλαμβανόμενες σκέψεις και φόβους για την πορεία της ασθένειας σε βαθμό που προκαλεί αποκλεισμό από το κοινωνικό σύνολο. - Θυμός που διατυπώνεται στο αγωνιώδες ερώτημα «γιατί σε μένα μόνο;» και κατευθύνεται είτε στο ίδιο το άτομο ή στους άλλους. - Τάσεις αυτοκτονίας που μπορεί να αναδύονται προκειμένου κάποιος να αποφύγει τον πόνο ή τη ντροπή ή να «προστατεύσει» έτσι τους άλλους από το να υποφέρουν. Ο ασθενής άλλοτε μπορεί να μην λαμβάνει τη φαρμακευτική αγωγή ή να προσπαθεί άμεσα να βάλει τέλος στη ζωή του. Σε κάθε περίπτωση συνιστάται η παρακολούθηση του ατόμου από κάποιον επαγγελματία ψυχικής υγείας καθώς και η ψυχολογική στήριξη της οικογένειας προκειμένου και εκείνη να βοηθήσει αποτελεσματικότερα τον ήδη επιβαρυμένο ασθενή.   Πρόδρομος Ταράσης Ψυχοθεραπευτής ΠΗΓΗ:www.dietup.gr

 

δεκα λογοι για να μην φοβομαστε τους ιους

Αν και οι ιοί, με αφορμή και την πιο πρόσφατη απειλή πανδημίας γρίπης, αντιμετωπίζονται με φόβο από την ανθρωπότητα και έχουν την όχι άδικη φήμη των «φονικών βιολογικών μηχανών», δεν παύουν να έχουν και τις θετικές τους πλευρές. Από μια άποψη, μάλιστα, όπως έγραψε ο Μάικλ Μπρουκς στους Times του Λονδίνου, πιθανότατα οι άνθρωποι δεν θα βρίσκονταν σήμερα στη Γη, τουλάχιστον με την τωρινή μορφή τους, χωρίς τη βοήθεια των ιών.     

Ακολουθούν «δέκα λόγοι για να αγαπά κανείς τους ιούς» ή έστω για να δει πιο σφαιρικά το ρόλο τους στον πλανήτη μας.        

1. Οι ιοί μπορεί να θεραπεύσουν κάποτε τον καρκίνο: Διάφοροι ιοί δοκιμάζονται από τους επιστήμονες ως ενίσχυση των αντικαρκινικών φαρμάκων. Οι ιοί αυτοί χρησιμοποιούνται για να μολύνουν και άρα να καταστρέψουν τα καρκινικά κύτταρα, βοηθώντας έτσι τις άλλες αντικαρκινικές θεραπείες.    

2. Μπορούν να βοηθήσουν στη γονιδιακή θεραπεία: Οι ιοί έχουν χρησιμοποιηθεί ως «οχήματα» για τη μεταφορά γονιδίων στο ανθρώπινο σώμα. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι με τη βοήθεια των ιών θα μπορούν να θεραπευτούν πολλές γενετικές ασθένειες στο μέλλον (κάτι που ήδη γίνεται π.χ. για τη θεραπεία ασθενών με AIDS).    

3. Μπορούν να καταστρέψουν βακτήρια ανθεκτικά στα αντιβιοτικά: Εδώ και ένα αιώνα είναι γνωστό στους γιατρούς ότι οι ιοί μπορούν να σκοτώσουν βακτήρια, κάτι που ξεχάστηκε με την εμφάνιση των αντιβιοτικών. Καθώς όμως τα μικρόβια γίνονται πιο ανθεκτικά, οι ιοί επανέρχονται στο προσκήνιο ως βακτηριοφάγοι. Ακόμα οι επιστήμονες δεν ξέρουν αν τα βακτήρια μπορούν να αναπτύξουν αντιστάσεις -πέρα από τα αντιβιοτικά- και στις επιθέσεις των ιών.    

4. Οι ιοί έχουν καθοδηγήσει την εξέλιξη: Οι ιοί συνεχώς κόβουν και ξανακολλάνε DNA, γεγονός που έχει βοηθήσει στη δημιουργία της βιοποικιλότητας, η οποία είναι ουσιώδης για την εξέλιξη μέσω φυσικής επιλογής. Πολλοί ιοί δεν καταστρέφουν απλώς τον ξενιστή τους, αλλά ενσωματώνονται στο γονιδίωμά του. Οι γενετικές αναλύσεις έδειξαν ότι σε κάθε ζωντανό οργανισμό υπάρχει η παρουσία του DNA ιών. Από την άποψη αυτή, το DNA των ιών μπορεί να αλλάξει δραστικά το τι κάνει ένας οργανισμός (ζώο, άνθρωπος κλπ.), οδηγώντας έτσι την εξέλιξη σε νέες κατευθύνσεις.    

5. Δεν υπήρξαν πάντα παράσιτα: Όσο οι επιστήμονες αναλύουν το DNA των ιών, βρίσκουν ότι οι ιοί πιθανότατα κάποτε είχαν ανεξάρτητη ύπαρξη και δεν παρασιτούσαν απλώς στο εσωτερικό κάποιου άλλου οργανισμού.     

6. Έχουν τρελάνει τους επιστήμονες για το αν είναι ζωντανοί ή όχι: Οι επιστήμονες αδυνατούν ακόμα να συμφωνήσουν αν οι ιοί πρέπει να θεωρούνται βιολογικοί οργανισμοί ή χημικά παράσιτα μέσα στους οργανισμούς, με άλλα λόγια αν έχουν δική τους ζωή ή όχι. Περιέχουν μεν γενετικό υλικό, αλλά εξαρτώνται από άλλα πλάσματα για να το επεξεργαστούν και να το εκδηλώσουν. Η κατάσταση περιπλέκεται, επειδή ορισμένοι ιοί διαθέτουν περισσότερο γενετικό υλικό από αρκετά βακτήρια - και τα τελευταία θεωρούνται σίγουρα ζωντανοί οργανισμοί. Τελικά, ανάλογα με τον ορισμό της ζωής που επιλέγουν οι επιστήμονες, οι ιοί θεωρούνται τμήμα της βιόσφαιρας ή απλώς της χημείας.     

7. Έχουν άγνωστο δυναμικό: Όταν ο Κρεγκ Βέντερ, πρωτοπόρος της ανάγνωσης του ανθρώπινου γονιδιώματος, πήρε δείγματα νερού από τη Θάλασσα των Σαργασών, βρήκε πάνω από 1.800 νέα είδη ιών, που περιείχαν πάνω από 1,2 εκατ. νέα και άγνωστα γονίδια, που ποτέ πριν δεν είχαν δει οι άνθρωποι. Σύμφωνα με νέες επιστημονικές εκτιμήσεις, υπάρχουν περισσότεροι βακτηριοφάγοι ιοί στην βιόσφαιρα της Γης από όλες τις άλλες μορφές ζωής μαζί.    

8. Σχεδόν όλο το ανθρώπινο DNA σχετίζεται με τους ιούς: Περίπου το 8% του DNA μας είναι βέβαιο ότι έχει καταγωγή από ιούς. Ένα πρόσθετο 40-50% μοιάζει ύποπτα όμοια με το DNA των ιών, ενώ τα περισσότερα από τα υπόλοιπα ανθρώπινα γονίδια συμπεριφέρονται σαν γονίδια ιών, αφού αντιγράφονται ουσιαστικά με παρόμοιο τρόπο. Από πολλές πλευρές, φαίνεται πως είμαστε προϊόν της δραστηριότητας των ιών.     

9. Οι ιοί είναι ίσως η πηγή της πολύπλοκης ζωής: Η μεγαλύτερη καινοτομία της εξέλιξης, ο πυρήνας του κυττάρου, πηγή της πολύπλοκης ζωής που ακολούθησε, πιστεύεται ότι ίσως προήλθε από ένα ιό. Τόσο ο κυτταρικός πυρήνας όσο και ένας ιός δεν είναι παρά DNA «πακεταρισμένο» μέσα σε ένα περιτύλιγμα πρωτεϊνης. Σε μερικούς απλούς οργανισμούς, όπως τα ερυθρά φύκη, ο πυρήνας μπορεί να μετακινηθεί μεταξύ κυττάρων, με έναν τρόπο που θυμίζει τον μηχανισμό της μόλυνσης από ιό. Ενώ τα βακτήρια «πακετάρουν» το DNA τους σε κυκλικού σχήματος χρωμοσώματα, τα χρωμοσώματα στους κυτταρικούς πυρήνες των υπόλοιπων οργανισμών, καθώς και στους ιούς, έχουν παρόμοιο γραμμικό σχήμα. Αν και δεν υπάρχει οριστικό συμπέρασμα, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι κάποια μέρα ένας ιός πήρε τον έλεγχο ενός βακτηρίου και, αντί να το καταστρέψει, εγκαταστάθηκε στον πυρήνα του. Από εκεί και πέρα, δεν θα ήταν δύσκολο για το βακτήριο-ιό να εξαφανίσει τον ανταγωνισμό των απλών βακτηρίων και να αρχίσει τη διαδικασία της πολύπλοκης ζωής.     

10. Η αινιγματική πρόκληση του ιού-γίγαντα: Το 1991, στο Μπράντφορντ της Βρετανίας, στο ψυκτικό σύστημα ενός νοσοκομείου, ανακαλύφθηκε ένας ιός-τέρας (mimivirus), 30 φορές μεγαλύτερος από τον ιό του κοινού κρυολογήματος, ο οποίος περιέχει πολύ περισσότερο DNA από αυτό που οι επιστήμονες περίμεναν να δουν σε ένα ιό. Είναι ένας ιδιαίτερα εκφοβιστικός ιός, επειδή φαίνεται απολύτως αδύνατο να καταστραφεί, όμως όσοι μολύνονται από αυτόν, επιζούν περιέργως.

πηγη: www.flash.gr

ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ AIDS

"Τα Στοιχεία: Η νεολαία όλου του κόσμου απειλείται από το AIDS. Από τα 40 εκατομμύρια ανθρώπων που ζουν με AIDS, περισσότεροι από τον ένα στους τέσσερις (11,8 εκατομμύρια) είναι ηλικίας 15 με 24 ετών. Αυτή τη στιγμή, οι μισές από τις νέες μολύνσεις παρουσιάζονται μεταξύ νέων.
Οι νέοι και τα παιδιά που βρίσκονται σε προεφηβική ηλικία είναι ένας ζωτικός παράγοντας για την αναχαίτιση της διάδοσης του AIDS και... 

χρειάζονται τη γνώση και την απαραίτητη υποστήριξη για να προστατεύσουν τον εαυτό τους από τον ιό HIV.

Παρόλο που η κρίση έχει ξεπεράσει τις δύο δεκαετίες ακόμα και η βασική πληροφόρηση για την επιδημία είναι ανησυχητικά χαμηλή. Αυτό είναι καταφανές στον αναπτυσσόμενο κόσμο όπου ζουν το 85% των νέων του κόσμου:

* Τα μισά από τα κορίτσια εφηβικής ηλικίας στην Νότια της Σαχάρας Αφρική, όπου υπάρχει το 70% των νέων που είναι φορείς της νόσου, δεν γνωρίζουν ακόμη ότι κάποιος που δείχνει υγιής μπορεί να είναι φορέας του AIDS.
* Στην Αϊτή σχεδόν τα δύο τρίτα από τις σεξουαλικά ενεργές νεαρές γυναίκες, ηλικίας 15 με 19 ετών, δεν πιστεύουν ότι διατρέχουν κίνδυνο μόλυνσης.
* Στην Μοζαμβίκη, το 74% των νεαρών γυναικών και το 62% των νεαρών ανδρών, ηλικίας 15 με 19 ετών, δεν ξέρουν να αναφέρουν ούτε μία μέθοδο προφύλαξης ενάντια στο AIDS.

Οι νεαρές γυναίκες, τυπικά, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο μόλυνσης από ότι οι νεαροί άνδρες. Τα πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι σε ορισμένες αναπτυσσόμενες χώρες οι νεαρές γυναίκες που γίνονται φορείς του HIV είναι υπερδιπλάσιες από τους νεαρούς άνδρες.

Κοινωνικοί, βιολογικοί και οικονομικοί λόγοι καθιστούν τις νεαρές γυναίκες ιδιαίτερα ευάλωτες, εμποδίζοντάς τις να ενημερώνονται σε θέματα σεξουαλικής υγείας ή να έχουν τη απαραίτητη αυτοπεποίθηση για να διαπραγματεύονται ασφαλές σεξ.

Σε περιοχές που η επιδημία του AIDS βρίσκεται στα πρώτα στάδια περισσότεροι νέοι άνδρες παρά νέες γυναίκες μολύνονται. Έτσι έχει αυτή τη στιγμή η κατάσταση στη Λατινική Αμερική, όπου η νόσος επικεντρώνεται μεταξύ ανδρών που έχουν σχέσεις με άνδρες και στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, όπου η χρήση συριγγών από τους ναρκομανείς εξαπλώνει την επιδημία. Πάντως, καθόσον η επιδημία εξαπλώνεται μεγαλώνει ο κίνδυνος για τις νέες γυναίκες. Στη Καραϊβική ήδη αποτελούν την πλειοψηφία των νέων που προσβάλλονται.

Ιδιαίτερα υψηλό κίνδυνο μόλυνσης από το AIDS διατρέχουν οι νέοι από τις κοινωνικές ομάδες των προσφύγων και των μεταναστών. Το ίδιο νέοι που εμπλέκονται στην εμπορική σεξουαλική βιομηχανία, που βρίσκονται σε ιδρύματα, παιδιά που ζουν στους δρόμους και ομοφυλόφιλοι. Ακόμη περισσότερο από την υπόλοιπη νεολαία, αυτές κατηγορίες στερούνται πρόσβασης σε σωστή πληροφόρηση και υπηρεσίες. Είναι ευάλωτοι επειδή μπορεί να παρασυρθούν στο σεξ για χρήματα, για λίγη τροφή ή προστασία και είναι ευρέως διαδεδομένη η χρήση ναρκωτικών."
http://www.unicef.gr/reports/aids2002.php

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ....

Αρχές του ενενήντα, ένα καλοκαίρι είχε σκάσει η είδηση βόμβα για μας, όταν ο αδελφός μου μού ανακοίνωσε ότι ο κολλητός του απ’ τα μαθητικά χρόνια βρισκόταν στο νοσοκομείο σε κατάσταση εξαΰλωσης και κατά πάσα πιθανότητα είχε … AIDS. Κάνεις δεν τολμούσε ακόμα να ξεστομίσει ούτε γι’ αστείο αυτή την λέξη, ήταν μια κατάρα, μια επιδημία που αφορούσε τους άλλους κι’ όχι εμάς. Και περισσότερο ακόμα στην Κύπρο που ήταν ακόμα πολύ μακριά από τέτοιες αλήθειες. Τα σχόλια πήγαιναν κι’ έρχονταν σε μορφή πραγματικού ενδιαφέροντος αλλά ουσιαστικά ήταν μια μορφή οργιαστικού κουτσομπολιού: Όχι δεν ήτανη αρρώστια το προσκήνιο αλλά αν ήταν γκέι και αν ήταν με ποιόν η ποιους ήταν και πως ήταν δυνατόν να είναι γκέι και πως ήταν δυνατόν να έχει κολλήσει αυτό το πράγμα. Η περιέργεια, ο φόβος, η αγωνία μας οδήγησαν στο νοσοκομείο για να αντιμετωπίσουμε ένα δράμα στην τελευταία του πράξη και γνωρίσαμε τη σημασία της ανθρώπινης εξαθλίωσης και φθοράς.Λίγους μήνες μετά τον θάψαμε. (…)Το επόμενο καλοκαίρι πέθανε κι’ ο αγγελιαφόρος της σεξουαλικότητας μου, ένας πολύ αγαπημένος φίλος που όταν με γνώρισε στα μαθητικά χρόνια καθώς ήταν δεκαπέντε χρόνια πιο μεγάλος μου, μου είχε ανακοινώσει ότι ήμουν γκέι χωρίς εγώ να γνωρίζω καλά τι ήταν αυτό, το μόνο που ήξερα ήταν ότι ήταν κάτι μη αποδεκτό. (…)
Σαν θαύμα έσκασαν τα πρώτα φάρμακα κοκτέιλ και εκεί που η θνησιμότητα κάποιου οροθετικού βρισκόταν γύρω στα εφτά χρόνια μετά την μετάδοση του ίου, με τις καινούργιες ανακαλύψεις φτάσαμε να έχουμε μια παράταση ζωής μέχρι και εικοσιπέντε χρόνια από την μέρα της μετάδοσης του ίου.

Ελπιδοφόρα είδηση…αν δεν ήταν μόνο η ανευθυνότητα μας πιο μεγάλη. Γιατί οι τρελοί και παλαβοί γκέι αντί να δουν την ευκαιρία που παρουσιάστηκε και να αρχίσουν να συμπεριφέρονται ανάλογα άρχισαν σαν ομάδα υψηλού κίνδυνου ένα παιγνίδι ακόμα πιο επικίνδυνο: Γύρισαν πίσω στις πρακτικές της δεκαετίας του εβδομήντα και τα κάνουν όλα χωρίς προφύλαξη, χωρίς ευθύνη, χωρίς σεβασμό. Στο παιγνίδι του έρωτα και του οργασμού, στην βιομηχανία των πολλών εραστών και του ελάχιστου χρόνου που μένει, στο όνομα μιας πιστής, μονογαμικής αγάπης, γίνονται όλα χωρίς προφύλαξη γιατί το όριο θνησιμότητας μειώθηκε ή η ζωή παρατάθηκε κατά εικοσιπέντε χρόνια. Και να ο μαθηματικός υπολογισμός: Αν υποθέσουμε ότι είμαι είκοσι και αρχίσω να ξεσκίζομαι από τώρα χωρίς ιδιαίτερη προφύλαξη (αυτό το «ιδιαίτερη» σημαίνει ότι πηδιέμαι χωρίς προφύλαξη μόνο με αυτόν που αγαπώ και είναι ο επίσημος μου σύντροφος. Το πόσους αγνώστους έχει αυτή η εξίσωση δεν το αναφέρω). Κάπου στα τριάντα ανακαλύπτω ότι είμαι οροθετικός αλλά δεν χρειάζομαι φαρμακευτική αγωγή γιατί ακόμα οι τιμές μου είναι παρά πολύ καλές. Κάπου στα σαράντα πρέπει ίσως να κάνω μια τρίμηνη ή εξάμηνη θεραπεία. Μέχρι τα εξήντα πέντε μου είμαι μια χαρά, μη μου του κύκλους τάραται. Μετά τα εξήντα πέντε άξιος και καλορίζικος.

Αποτέλεσμα: Σε πόλεις όπως η Κολωνία, το Βερολίνο, το Λονδίνο, το Σαν Φρανσίσκο είναι ένας γκέι εντελώς άουτ αν πηδιέται με προφυλακτικό.Εγώ ανήκω στους άουτ ακόμα.

Δεν ξέρω πόσο καιρό θα αντέξω να είμαι άουτ αλλά μέχρι τώρα άντεξα.

Αυτός είναι ο σκοπός της παγκόσμιας μέρας για το AIDS: ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ.

Μην ξεχνάς ότι στο όνομα της αγάπης, του έρωτα, του οργασμού μπορεί να είσαι υπεύθυνος για τον καινούργιο Γολγοθά μιας ζωής, να γίνεις δήμιος της.

Μην ξεχνάς ότι στα ίδια ονόματα μπορεί ο άλλος να γίνει δήμιος σου.

Μην ξεχνάς ότι ενενήντα τα εκατό της αφρικάνικης ηπείρου που είναι μολυσμένα με τον ιό του AIDS δεν έχουν πρόσβαση σε φαρμακευτική αγωγή, που έχεις εσύ και μάλιστα δωρεάν.

Μην ξεχνάς ότι το ίδιο ισχύει και για την ασιατική ήπειρο.

Μην ξεχνάς ότι το AIDS δεν έχει θεραπευτεί.

Μην ξεχνάς ότι δεν είναι όλα στην ζωή μόνο ακόμα ένας πούτσος η ένας κώλος.

Μην ξεχνάς ότι έχεις μια μάνα που αύριο ίσως να σε κλάψει.

Μην ξεχνάς αυτούς που έχουν φύγει από την αγνοία τους.

Απλά…ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ…

ΘΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ.....ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΜΗΠΩΣ?

Χρηματικές αποζημιώσεις και αποζημιώσεις για ηθικές βλάβες θα ζητήσουν από τη Λιβύη οι πέντε Βουλγάρες νοσηλεύτριες και ο Παλαιστίνιος γιατρός Ασράφ αλ Χατζούτζ λόγω της οκτάχρονης άδικης φυλάκισής τους. Μια από τις νοσηλεύτριες, Κριστιάνα Βάλτσεβα, ανακοίνωσε ότι θα υποβάλουν τα δικαιολογητικά στον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών. «Θέλουμε να ζητήσουμε την ευθύνη από τη Λιβύη για τη κηλίδα στα ονόματά μας», τόνισε η κα Βάλτσεβα.

Υπενθυμίζεται ότι οι νοσηλεύτριες και ο Παλαιστίνιος γιατρός που απέκτησε στη συνέχεια βουλγαρική υπηκοότητα, κατηγορήθηκαν για εσκεμμένη μόλυνση με τον ιό του Έιτζ άνω των 400 παιδιών στη Βεγγάζη και φυλακίστηκαν για 8 χρόνια σε λιβυκή φυλακή.

ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΙDS....

Δύο κορυφαίους επιστήμονες με παράλληλη πορεία στην έρευνα για το έιτζ, οι οποίοι κατόρθωσαν σχεδόν ταυτόχρονα να απομονώσουν τον ιό HIV, τίμησε το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Προχθές το απόγευμα, στην κατάμεστη Μεγάλη Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών, παρουσία εκπροσώπων της ακαδημαϊκής και πολιτικής κοινότητας, ο καθηγητής Παθολογίας και Μικροβιολογίας και διευθυντής του Ινστιτούτου Ανθρώπινης Ιολογίας στο Πανεπιστήμιο Μέριλαντ της Βαλτιμόρης Dr Robert C. Gallo και ο επίτιμος καθηγητής του Ινστιτούτου Παστέρ και του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας, πρόεδρος του Διεθνούς Ιδρύματος για την Ερευνα και την Πρόληψη του Εϊτζ κ. Luc Montagnier, αναγορεύθηκαν επίτιμοι διδάκτορες του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Οι Robert Gallo και Luc Montagnier είναι από τους πλέον αναγνωρισμένους επιστήμονες παγκοσμίως, οι οποίοι με την αφοσίωσή τους στην έρευνα για το έιτζ άνοιξαν τον δρόμο για τη διάγνωση και αντιμετώπιση της νόσου. Το σημαντικό έργο των δύο επιστημόνων παρουσίασε κατά τη διάρκεια της προχθεσινής τελετής ο διευθυντής της Κλινικής Εντατικής Θεραπείας του Πανεπιστημίου Αθηνών καθηγητής κ. Χαράλαμπος Ρούσσος, ενώ και οι τιμώμενοι αναφέρθηκαν στο «προσωπικό τους ταξίδι με τους ιούς», αλλά και τις προκλήσεις του έιτζ.

Ειδικότερα, όπως ανέφερε ο κ. Ρούσσος, περίπου δύο χρόνια μετά την πρώτη αναγνώριση της επιδημίας του έιτζ, το 1983, οι δύο επιστήμονες, σχεδόν ταυτόχρονα, απομόνωσαν ένα νέο ρετροϊό, τον οποίο οι μεν Γάλλοι αποκάλεσαν αρχικά «ΛΑV», οι δε Αμερικανοί «ΗTLV-III» και ο οποίος σήμερα είναι ευρέως γνωστός ως ιός HIV.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι ο ιός αυτός είναι το αιτιοπαθογόνο του έιτζ, ωστόσο δεν μπόρεσαν την εποχή εκείνη να το αποδείξουν. Το 1984 ο Robert Gallo ανακοίνωσε την απομόνωση του ιού HIV από 48 ασθενείς με έιτζ, αποδεικνύοντας πλέον την αιτιοπαθολογική σχέση του ιού με το έιτζ. Παράλληλα, ανακοίνωσε την αναπαραγωγή του ιού σε κυτταροκαλλιέργειες και -το σημαντικότερο- την ανάπτυξη δοκιμασίας ανίχνευσης του HIV στο αίμα (τεχνικές ELISA και Westerblot) που βοήθησε όχι μόνο στη διάγνωση του έιτζ, αλλά και στον έλεγχο του μεταγγιζόμενου αίματος.

Σήμερα, και οι δύο επιστήμονες, που έχουν τιμηθεί με πληθώρα διεθνών διακρίσεων, βραβεύσεων και διδακτορικών αναγορεύσεων από πανεπιστήμια, συνεχίζουν τις έρευνες στην ανάπτυξη προστατευτικών και θεραπευτικών εμβολίων έναντι του ιού του έιτζ. Επιπρόσθετα, ο Luc Montagnier ασχολείται ερευνητικά με τη διάγνωση και θεραπεία μικροβιακών και ιογενών καταστάσεων που σχετίζονται με τον καρκίνο, τα αυτοάνοσα νοσήματα και τις νευροεκφυλιστικές παθήσεις, καθώς και με την επιμήκυνση της ενεργού ζωής στην τρίτη ηλικία.

Επιπλέον, επιδίδεται στην προώθηση της σύγχρονης και προληπτικής ιατρικής στα αναπτυσσόμενα κράτη, είναι συνιδρυτής δύο Κέντρων πρόληψης, διάγνωσης και θεραπείας του έιτζ στην Ακτή του Ελεφαντοστού και το Καμερούν.

πηγή : ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΑΣ......